Wyniki naszych badań oraz pełna treść dokumentu pt.: "Próba oceny czystości wód powierzchniowych znajdujących się na terenie Oleśnicy"
Styczeń nie jest najlepszym miesiącem na wykonywanie obserwacji i doświadczeń ekologicznych. W tym czasie można skierować swoje zainteresowania w stronę praktycznego wykorzystania wiedzy ekologicznej w dziedzinie ochrony środowiska. Dlatego, korzystając z uprzejmości dyrekcji GKN Driveline Oleśnica, Panów: Piotra Zielińskiego, Marcina Mazura i Lidera na dziele produkcji Pana Piotra Groszkowskiego, członkowie Koła Ekologicznego II LO mogli zwiedzać jedyny tego typu zakład w Europie środkowej. Ten lider wśród dostawców półosi i systemów napędowych dla przemysłu motoryzacyjnego postawił za cel nie tylko produkcję najwyższej jakości wyrobów dla branży samochodowej, ale również ochronę środowiska i BHP pracowników. Specyfika zakładu sprawia, że podejmowane w nim decyzje mają przede wszystkim na celu ograniczenie niekorzystnego wpływu zakładu przemysłowego zarówno na bezpośrednie środowisko przyrodnicze jak i pośrednio przez wdrożenie nawyków proekologicznych wśród załogi. - spełnienie wymagań prawnych w zakresie wpływu na środowisko,
- minimalizowanie negatywnego wpływu firmy na środowisko,
- określenie sposobów reagowania na awarie.
Poczynione podczas zwiedzania obserwacje oraz udzielone przez oprowadzających grupę Panów dyrektorów wyjaśnienia pozwalają na wyciągnięcie zaskakująco pozytywnych wniosków. Duży zakład przemysłowy nie musi być zmorą miejscowej społeczności i otaczającego go środowiska. Wręcz przeciwnie – to ekologicznie przyjazne miejsca pracy dla wielu mieszkańców, minimalizujący negatywny wpływ na środowisko przyrodnicze. Wydaje się więc, że uzyskanie certyfikatu ISO 14001 to tylko kwestia czasu. | Koordynator projektów ekologicznych
Owocne spotkanie podsumowujące dotychczasową współpracę. Wprowadzamy gości w tajnki polskiego systemu szkolnictwa (prezentacja p. Jaworskiej-Dawidziuk), podsumowujemy pobyt w Finlandii (prezentacja wyżej wymienionych uczennic), omawiamy dotychczasową współpracę, nie bojąc sie mówić o niedociagnięciach, ale podkreślając również pozytywne apekty naszej działalności projektowej. Ustalamy plan pracy i podział zadań w kontekście zamknięcia części fińskiej projektu oraz przygotowania części polskiej. Przedstawiamy plan wizyty w Słowińskiem Parku Narodowym oraz garść szczegółów technicznych, obejmujących pobyt w Polsce we wrześniu 2013 roku. 
W tym dniu , realizując projekt Comenius - a, odbyłyśmy daleką wycieczkę do oczyszczalni ścieków w Oleśnicy. Jej celem było poznanie procesu technologicznego związanego z oczyszczaniem ścieków oraz wykorzystaniem wody i produktów odpadowych powstałych po tym procesie.
Do oleśnickiej oczyszczalni trafiają wyłącznie ścieki komunalne z naszych domów. Wstępne oczyszczanie ma charakter mechaniczny, a później biologiczny. Pozostałości po oczyszczeniu czyli osady wykorzystuje się na terenie zakładu do produkcji biogazu, a z niej energii elektrycznej. Ostatecznie odpady stałe po tym procesie technologicznym trafiają jako nawóz lub podlegają składowaniu na tzw. lagunie. A co z wodą? Ta ma tak dobre parametry, że zasila potok Oleśnica.
Sam proces oczyszczania przedstawił nam długoletni dyrektor Pan Andrzej Gołąb.
Z dużą wiedzą merytoryczną, ale i zapałem oprowadzał naszą grupę po swoim zakładzie pokazując wszystkie bardziej i mniej ciekawe miejsca. Uwieńczeniem wędrówki była wizyta w laboratorium. Tutaj dowiedziałyśmy się, jak kontrolowany jest skład ścieków podczas oczyszczania. Niewątpliwą atrakcją była możliwość obejrzenia organizmów żyjących w ściekach: wrotek i nicieni bezpośrednio pod mikroskopem.
Po tej wycieczce już wiemy, co trafia do naszej kanalizacji oraz co się dzieje ze ściekami, kiedy opuszczą nasze domy. | A. Ciesiołkiewicz i Koordynator projektów ekologicznych
Za nami pierwsze z cyklicznych zajęć poświęconych badaniu właściwości fizykochemicznych i biologicznych wody. Tym razem miały formę zajęć terenowych – badaliśmy prostymi metodami właściwości fizyczne i chemiczne wód powierzchniowych na terenie Oleśnicy. Korzystając z przygotowanych kart pracy i niewyszukanych narzędzi dokonaliśmy wstępnej oceny jakości występujących na naszym terenie wód. Te wskaźniki czystości to m. innymi: temperatura, smak, zapach, przezroczystość, mętność i pH. Podczas zajęć laboratoryjnych w przyszłym tygodniu uzupełnimy nasze wyniki o dane z badań chemicznych i biologicznych. Mamy nadzieję, że na tej podstawie uda się ustalić klasę czystości potoku Oleśnica i małych zbiorników, a w przyszłości także potoków i rzek płynących przez nasz powiat. | Koordynator Projektów Ekologicznych
08.10.201222./23.09.2012, sobota / niedziela
Nasza podróż zaczyna się na wrocławskim Dworcu Głównym punktualnie o godzinie 23.30. Pociągiem TLK J.Czechowicz odjeżdżamy do do Gdańska. Gdańsk wita nas chmurami, przez które z wysiłkiem, ale jednak, przebija się słońce (jak się później okaże, będą to ostatnie słoneczne chwile na przestrzeni kolejnych kilku dni). Zostawiamy bagaże na Dworcu Głównym, zapodajemy śniadanie w McDonaldzie i ruszamy kolejką SKM do Sopotu. W Sopocie oczywista wydaje się być wizyta na molo. Oczywistości tej czynimy zadość. Dalej jest powrót do Gdańska, przejazd autobusem linii 210 na lotnisko, nadanie bagażu, obiad w jednej z lotniskowych restauracj i, odprawa paszportowa. I lot do Turku na pokładzie samolotu Airbus A320 linii Wizzair. Stosunkowo spokojny, trwa 1 godzinę i 10 minut. Finlandia płacze na powitanie. Przestawiamy zegarki godzinę do przodu (jest zatem 17:40). Na lotnisku czekają na nas fińscy gospodarze (Tarja i Kari). Korzystamy z zaproszenia na obiad i odwiedzamy Hesburgera , tutejszą sieć fast food (taki fiński McDonald). Po 19 docieramy do położonych nad morzem i jednocześnie w lesie zabudowań Livia College. Mieszkamy w szkolnych akademikach. W kompleksach typu studio, z których każdy mieści 4 dwuosobowe pokoje, dwie toalety, łazienkę oraz pokój dzienny z aneksem kuchennym i wyposażeniem. Wieczorem kolacja. Spotykamy również naszych francuskich kolegów (6 sztuk) i francuską koleżankę (1 sztuka).
24.09. 2012, poniedziałek
Śniadanie w szkolnej kantynie (ciepłe bułki, wędlina, ser, kawa, herbata, dżem – standard śniadaniowy). O 9:00 oficjalne powitanie a auli szkolnej wszystkich uczestników projektu przez panią dyrektor Mailis Kuuppo. O 10:00 poznajemy szczegółowy program pobytu. Informacji udziela nam pani Lotta Hagman, główna koordynatorka projektu po stronie fińskiej. O 11:30 nadchodzi pora lunchu, potem wracamy do auli i rozpoczynamy pracę nad projektem. Bierzemy udział w wykładzie dotyczącym wód słodko-słonych. Przedstawione zostają również szczegóły projektu dotyczącego ochrony wody pitnej. O 16:00 obiad. Po obiedzie uczniowie dopracowują szczegóły prezentacji obejmujących informacje o krajach-uczestnikach projektu i miejscach, z których przyjechaliśmy, Nauczyciele ustalają w tym czasie szczegóły planu pracy na nadchodzący tydzień (w tym między innymi podział uczestników na dwie grupy, które we wtorek i środę będą pracować równolegle i niezależnie o siebie). Po 18:00 nadchodzi czas na prezentacje. Potem kolacja i spać (przynajmniej w wersji oficjalnej).
25.09.2012, wtorek
Śniadanie, a później w zależności od grupy rejs szkolną łodzią na wyspę Pensar, jedną z 40 tysięcy (!) wysp w okolicy lub wyjazd nad jezioro (w środę program będzie wyglądał dokładnie tak samo – może z jednym wyjątkiem, od połowy dnia obu wyprawom będzie towarzyszył deszcz). Ubrani w profesjonalną odzież eksploratorów morskich docieramy po ponad godzinnym rejsie po Morzu Archipelagowym do celu wyprawy – wyspy Pensar. Spacer po wyspie a następnie wytężona praca – pobieranie próbek dna morskiego, połowy morskich roślin, badanie temperatury wody, analiza ilości tlenu w wodzie, dokumentacja wszystkich działań i w końcu obiad w plenerze i powrót do domu promem. Tak w skrócie prezentuje się dzień. Nie pada. Temperatura około 10 stopni w najcieplejszym momencie dnia. Wiatr umiarkowany. I duuuuużo świeżego powietrza.
Grupa jeziorowców bada położone około 15 km od Parainen jezioro. W planie: połów ryb wszelkiej maści, od tych płotkowatych po prawdziwe bestie w typie szczupaka. Ponadto gromadzenie próbek dna, wody, badanie zawartości tlenu, połowy roślin wodnych, pomiar ryb, ważenie, lekcja anatomii ryb na żywo, w tym patroszenie, pomiędzy powyższymi czynnościami obiadek w plenerze.
Wieczorem, już razem, udajemy się do fińskiej sauny. W lesie, nad brzegiem morza oczywiście, stoi domek z drewna. W środku sauna. Fińska. Palimy w kominie, przygotowujemy ognisko i kiełbaski. I sałatkę bez smaku. Są jeszcze animacje, wreszcie pobyt w saunie zakończony kąpielą w morzu ! (tu prym wiodą polskie dziewczyny i fińscy panowie), konsumpcja, ratowanie samochodów, które grzęzną w piasku i powrót przed 22 do akademików.
26.09.2012, środa
Początek dnia to kopia dnia poprzedniego, z tym, że grupy zamieniają się czynnościami. Popołudnie już bez sauny fińskiej Uczniowie jadą do Turku na kręgle (później okaże się, że integracja wypadnie średnio), nauczyciela natomiast zostają zaproszeni przez gospodarzy na wyspę Nauvo. Na kolację. Pyszną! W trakcie kolacji podejmiemy kolejne ważne decyzje. I wrócimy do akademików później, niż młodzież! Kto by pomyślał.
27.09.2012, czwartek
Cały dzień spędzamy w szkole. Znowu z podziałem na grupy. Zamiennie laboratorium i pracownia komputerowa. W laboratorium zbadamy bardzo dokładnie pobrane próbki, w pracowni komputerowej powstaną między innymi zaczyny projektowego słownika, prezentacje grup roboczych i komputerowe opracowanie wyników badań laboratoryjnych.
Popołudnie spędzimy w filii koledżu Livia w Tuorli. Zobaczymy, jak produkuje się energię z biogazu, waży ekologiczne piwko, obiera jabłka bez udziału rączek i noża, hoduje gwiazdy betlejemskie, paprykę oraz dynie. Do akademików wrócimy bardzo, bardzo zmęczeni.
28./29.09.2012, piątek / sobota
Ranek upłynie pod znakiem podsumowań i planów. Omawiamy co było, planujemy co, jak i kiedy będzie. Po robocie gospodarze pożegnają nas wyśmienitym obiadem. Ryby, ryby, ryby złowione przez uczniów szkoły w... pobliskim Morzu Archipelagowym. Potem jeszcze odśpiewamy fińską piosenkę, której pilnie się uczyliśmy, odbierzemy pamiątkowe prezenty, spakujemy manatki i wyruszymy by zrealizować ostatni punkt programu - wizytę krajoznawczo-turystyczną w Turku.
O 18:35 (czasu fińskiego) wsiądziemy do samolotu by o 18:55 (także czasu fińskiego naturalnie) spojrzeć z góry na rozświetlone polskie wybrzeże. Lądujemy planowo, potem autobus linii 210, tym razem w przeciwnym kierunku, na Dworcu Głównym w Gdańsku kolacja, kawa, lody i o 22:15 odjazd do domu. We Wrocławiu meldujemy się z półgodzinnym (pierwszym i ostatnim zarazem) opóźnieniem. Za to z pięknym słońcem (tak!, tak!, tak!) w tle. Było super!!!
PRZED WIZYTĄ
