Członkowie kółka filmowego obejrzeli „Klasę" i wysłuchali prelekcji w ramach projektu Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej – wielokulturowość w filmie. Obraz pokazuje na przykładzie uczniów paryskiej szkoły – Francuzów i imigrantów – problemy związane z wzajemną akceptacją, poszanowaniem odmienności i porozumieniem.

Szkoła to niewątpliwie tematyka bliska reżyserowi, wywodzącemu się z nauczycielskiej rodziny. „Klasa" jest filmem wielowymiarowym, dalekim od stereotypowych fabuł o szkolnych relacjach nauczyciel – uczeń, w których ten pierwszy jest zwykle silną osobowością dokonującą przełomu w życiu swych podopiecznych.

W filmie Canteta klasa szkolna staje się swoistym mikrokosmosem, małą Francją i szerzej – Europą – zmagającą się z kwestiami imigracji, równości społecznej czy integracji kulturowej. To wrzący tygiel osobowości, emocji, poglądów i kultur, z którego ma się wyłonić współczesne społeczeństwo – społeczeństwo nie mieszczące się w dotychczasowych ramach, widzące w demokracji nie tylko dobrodziejstwo, ale i krzywdzący system opresji.

Siła „Klasy" jako diagnozy społecznej nie byłaby jednak tak wielka, gdyby nie szczególna forma, jaką reżyser nadał swemu dziełu. Fabuła oparta jest na motywach autobiograficznej książki Francoisa Bégaudeau „Entre les Murs".

Sam Bégaudeau stał się współautorem scenariusza oraz odtwórcą głównej roli, nauczyciela Francoisa. Scenariusz został tu jednak potraktowany bardzo swobodnie, stał się raczej źródłem inspiracji i spisem kwestii, które należałoby poruszyć. W filmie króluje improwizacja,a wszystkie role grają naturszczycy. Cantet zrealizował swój film w prawdziwej szkole, z chodzącymi do niej gimnazjalistami i pracującymi w niej nauczycielami. Prawie wszyscy bohaterowie noszą imiona aktorów, którzy ich grają, aktorzy zaś wypowiadają wymyślone przez siebie kwestie. Przed rozpoczęciem zdjęć Cantet i Bégaudeau przez rok prowadzili warsztaty w szkole, w której miał powstać film (Dolto Junior High w Paryżu). Ta szkoła to na co dzień miejsce pracy Francoisa Bégaudeau. W warsztatach uczestniczyli uczniowie chcący brać udział w projekcie, rodzice tych uczniów oraz nauczyciele. Wiele sytuacji w filmie jest rekonstrukcją prawdziwych epizodów z życia szkoły, choć autorzy podkreślają, że większość postaci nie jest autentyczna.

Film został nagrodzony:
2008 – MFF w Cannes, Złota Palma dla najlepszego filmu,
2009 – Independent Spirit (nagroda organizacji Film Independent przyznawana twórcom kina niezależnego) dla najlepszego filmu zagranicznego
2009 – Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki i Techniki Filmowej) za najlepszy scenariusz adaptowany